Friedrich Silcher
Friedrich Silcher | ||||
---|---|---|---|---|
Friedrich Silcher
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Philipp Friedrich Silcher | |||
Geboren | 27 juni 1789 | |||
Geboorteplaats | Schnait | |||
Overleden | 26 augustus 1860 | |||
Overlijdensplaats | Tübingen | |||
Land | Duitsland | |||
Werk | ||||
Genre(s) | symfonische muziek, vocale muziek, kamermuziek | |||
Beroep | componist | |||
(en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Philipp Friedrich Silcher (Schnait, nu deel van Weinstadt, Baden-Württemberg, 27 juni 1789 – Tübingen, 26 augustus 1860) was een Duitse componist, die vooral voor zijn liederen bekend is. In Duitsland werd hij als stamvader van het populaire koorrepertoire gezien en als zogenoemde Kleinmeister aangeduid.
In zijn geboortehuis is sinds 1912 het Silcher-Museum aan hem gewijd.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Jeugd en opleiding
[bewerken | brontekst bewerken]Silcher was een zoon van een leraar en vanaf zijn vroegste jeugd van de humanistische opvoedingsprincipes van Johann Heinrich Pestalozzi doordrongen. Hij studeerde pedagogie en behaalde zelfs het diploma in 1804. Eerste muzieklessen kreeg hij van Nikolaus Ferdinand Auberlen. Na een cursus in Ludwigsburg en een gesprek met de door hem bewonderde Carl Maria von Weber wijdde hij zich geheel aan de muziek. In Stuttgart studeerde hij piano en compositie bij Conradin Kreutzer en Johann Nepomuk Hummel.
Universiteitsmuziekdirecteur
[bewerken | brontekst bewerken]Zijn aanstelling in 1817 als muziekdirecteur aan de Eberhard-Karls-Universiteit Tübingen vormde de basis voor zijn veelzijdig artistiek talent. Deze functie behield hij tot 1860. Samen met de Zwitserse componist en muziekpedagoog Hans Georg Nägeli, die op zijn beurt een vriend van Pestalozzi was, richtte hij in Tübingen een academische zangvereniging (Akademische Liedertafel) op. In 1839 volgde nog de oprichting van een eigen oratoriumvereniging. Als medeoprichter van de Schwäbische Sängerbund in 1849 en samen met Ludwig Erk uitgever van het Allgemeine deutsche Kommerbuch (1858), dat vele studentenliederen in koorzettingen van Silcher bevatte, werd hij tot de Zuid-Duitse verdediger van de opvattingen van Nägeli, m.n. dat de hele bevolking een muzikale opvoeding moest genieten.
Publicaties en politieke opvattingen
[bewerken | brontekst bewerken]In 1844 publiceerde hij een geschiedenis van de gereformeerde kerkzang. Zijn praktische muziekervaringen resulteerden in 1845 in zijn Gesangslehre en eveneens zijn in 1851 gepubliceerde en gedocumenteerde Harmonie- und Kompositionslehre. Muzikaal vertrouwd met de Herders Stimmen der Völker zette hij zich enthousiast voor het emancipatiestreven van de liberale studenten tijdens de Parijse Julirevolutie van 1830 in evenals voor de naar onafhankelijkheid en bevrijding strijdende Polen. Toen hij 1860 met pensioen ging, eerden de studenten van de universiteit in Tübingen hem met een fakkeloptocht.
Componist
[bewerken | brontekst bewerken]Meer dan 320 Duitse liederen (van Ännchen von Tharau tot Der gute Kamerad) en liederen uit andere landen heeft hij op muziek gezet als makkelijk aan te leren zettingen voor kinder-, vrouwen-, mannen- en gemengde koren met en zonder pianobegeleiding. Ten minste 250 andere pianoliederen en bewerkingen van thema's uit sonates en symfonieën moesten de algemene opleidingsbehoefte dienen.
Grotendeels vergeten zijn de koraalboeken voor kerkkoren en zijn instrumentale muziek: koraalvoorspelen voor de orgel, twee ouvertures voor orkest, twee divertismenti voor dwarsfluit over thema's van Joseph Weigl en uit Der Freischütz van Carl Maria von Weber, alsook variaties voor piano over Gib mir die Blumen en In einem kühlen Grunde.
Drie liederen op zijn muziek zijn opgenomen in de populaire liedbundel Kun je nog zingen, zing dan mee. Het gaat om de liedjes 'Langs berg en dal klinkt hoorngeschal' (met als titel 'De waldhoorn'), 'Natuur ligt in droomen verzonken' en 'Zie de leliën op het veld'.
Composities
[bewerken | brontekst bewerken]Werken voor orkest
[bewerken | brontekst bewerken]- Ouverture in c-klein
- Ouverture in Es-groot
Motetten
[bewerken | brontekst bewerken]- Zes vierstemmig hymnen of figuralgezangen, op. 9, met onder andere
- Ehre sei Gott in der Höhe
- Schau hin nach Golgatha
Liederen
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
Kamermuziek
[bewerken | brontekst bewerken]- Divertissement 1 over thema's uit ”Die Schweizerfamilie" van Joseph Weigl (1809), voor dwarsfluit en piano
- Divertissement 2 over thema's uit "Der Freischütz" van Carl Maria von Weber in D -groot, voor dwarsfluit en piano
- Variaties over "Nel cor piu mio sento" van Giovanni Paisiello, voor dwarsfluit en piano
Werken voor orgel
[bewerken | brontekst bewerken]- Eine feste Burg ist unser Gott in D-groot
- Moderato nach Ludwig van Beethovens op. 28, voor orgel
- Pastor Pastorum
Werken voor piano
[bewerken | brontekst bewerken]- Hebe, sieh, in sanfter Feier
- Loreley in Es-groot
- Polonaise in D-groot
- Variaties over het lied "In einem kühlen Grunde" in G-groot, voor piano
- Variaties over het lied "Gib mir die Blumen in G-groot, voor piano, op. 1
- Wals uit de opera ”Der Freischütz”
Publicaties
[bewerken | brontekst bewerken]- Manfred Hermann Schmid: Friedrich Silcher 1789-1860. Die Verbürgerlichung der Musik im 19. Jahrhundert, in: Katalog der Ausstellung zum 200. Geburtstag des ersten Tübinger Universitätsmusikdirektors, Tübingen, Kulturamt, 1989, 164 p.
- Manfred Hermann Schmid: Friedrich Silcher 1789-1860. Studien zu Leben und Nachleben, Tübingen, Kulturamt, Stuttgart, Theiss, 1989, 155 p.
- Hermann Josef Dahmen: Friedrich Silcher. Komponist und Demokrat. Eine Biographie
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Carus-verlag Nr. 83119: F. Silcher: Choruses, Chamber Music, Overtures; Stuttgart Radio Symphony Orchestra, Conductor: Uros Lajovic; Robert Dohn (dwarsfluit), Susan Wenckus (piano)
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (de) Silcher-Museum Schnait
- Bladmuziek van Friedrich Silcher op de website van het International Music Score Library Project